ارائه الگوی عمومی نقشه استراتژی بر مبنای کارت امتیازی متوازن ویژه بیمارستانهای دولتی ایران

بهبود وضعیت و ارتقاء سطح بهداشت و درمان در راستای دستیابی به اهداف و چشم اندازهای ترسیم شده برای آن، نیازمند تغییر استراتژیک و به نوعی سنجش عملکرد و مدیریت استراتژیک است. بیمارستان ها به عنوان بخش مهمی از سیستم های سلامت هر کشور می توانند با بهبود عملکردشان بیشترین تأثیر را در رسیدن به اهداف و چشم اندازهای مذکور داشته باشند. از طرف دیگر، رویکرد کارت امتیازی متوازن و نقشه های استراتژی از توانمندترین ابزار مدیریت استراتژیک در سالهای اخیر هستند بطوریکه بسیاری از سازمانهای انتفاعی و غیرانتفاعی از موفقیت های حاصل از پیاده سازی این ابزار در ادبیات خبر داده اند. لذا هدف در این پژوهش آن است که با طراحی الگوی عمومی نقشه استراتژی بر مبنای رویکرد کارت امتیاز متوازن ویژه بیمارستان های کشور، دستیابی بیمارستانها به اهداف مورد نظر تسهیل گردد. از این رو، پس از بررسی وضعیت سلامت کشور و نحوه سنجش عملکرد و مدیریت استراتژیک در بیمارستان های کشور و آشنایی با فضای سلامت کشور، ادبیات پژوهش بیان شد و سپس مروری جامع بر مقالات چاپ شده در رابطه با کاربرد کارت امتیازی متوازن در حوزه بهداشت و درمان صورت گرفت تا از طریق این مطالعه تطبیقی، الگوبرداری برای الگوی مورد نظر پژوهش انجام شود. سپس، بر مبنای مطالعات صورت گرفته، الگویی مقدماتی تدوین شد تا به عنوان ورودی در مرحله بعد مورد استفاده قرار گیرد. در مرحله آخر، از متد دلفی استفاده شد تا از طریق اعتبار سنجی الگوی مقدماتی توسط متخصصین و تبدیل آن به الگوی نهایی، خروجی پژوهش که همان الگوی عمومی نقشه استراتژی است حاصل شود. یافته های تحقیق نشان می دهند که چشم انداز های ترسیم شده برای حوزه بهداشت و درمان در اسناد ملی قابل دسترسی و شدنی هستند و تنها نیاز به نقشه های راهی است تا عملکرد بخش های موجود در حوزه به ویژه بیمارستان ها را بر روی هدف متمرکز نماید. لذا انتظار می رود که یافته اصلی این پژوهش یعنی الگوی عمومی نقشه استراتژی طراحی شده بتواند مسیر راه را برای بیمارستان ها به ویژه بیمارستان های دولتی ایران شفاف سازد و اهداف استراتژیکی که در این مسیر می بایست حاصل شوند تا دستیابی به چشم اندازها را تضمین کنند مشخص نماید. همچنین به نظر می رسد که این پژوهش به عنوان اولین نمونه در حوزه خود بتواند زمینه های پیشنهادی مطالعات آتی متعددی را برای سایر محققین فرآهم نماید از جمله توسعه و بهبود الگوی نهایی این پژوهش از طریق اجرای آزمایشی و کاربردی در محیط واقعی و همچنین تدوین الگوهایی مشابه ویژه سایر بخش های حوزه بهداشت و درمان کشور.